Ελληνοτουρκική φιλία

Η φιλία όπως και η χειραψία απαιτεί συμμετοχή και των δύο πλευρών, δεν γίνεται μονόπλευρη. Δεν μπορείς να τείνεις το χέρι για χειραψία και ο άλλος να το δαγκώσει.
Η Ελλάς αφελής και καλοπροαίρετος με λόγια και με έργα απέδειξε ότι ήθελε την ελληνοτουρκική φιλία και την επεδίωξε. Μόνη της, αυτοβούλως, παραιτήθηκε από τις αποζημειώσεις, που βάσει της συνθήκης ανταλλαγής πληθυσμών ώφειλε να της καταβάλλει η Τουρκία για την πολλαπλάσια αξία της ελληνικής ανταλλαξίμου περιουσίας που εγκαταλήφθη στην Μικρά Ασία έναντι της αντίστοιχης τουρκικής στην Ελλάδα. Απέφυγε κάθε πρόκληση κατά της Τουρκίας, έφθασε μέχρι το σημείο και τα βιβλία της ιστορίας των σχολείων να αλλάξει για να μην περιέχουν αιχμές κατά της Τουρκίας. Προσπάθησε να διαγράψει τις ελληνικές πατρίδες της Ανατολής, την ελληνική Μ. Ασία, όπου για πρώτη φορά άνθισε ο ελληνικός πολιτισμός και όπου και σήμερα κάθε πέτρα της διαλαλεί την ελληνικότητά της.
Δυστυχώς όλες οι ελληνικές προσπάθειες ήταν μάταιες. Η Τουρκία με διακηρύξεις επισήμων και με έργα (όπως η διεκδίκηση της υφαλοκρηπίδος των ελληνικών νησιών παρά τα διεθνή νόμιμα, η εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο, οι σκόπιμες παραβάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, η συμπεριφορά της στην ελληνική μειονότητα της Τουρκίας που διώχθηκε κατά τρόπο απάνθρωπο και οι ωμότητες που διαπράχθηκαν σε βάρος της, κατά παράβαση των όρων της συνθήκης της Λωζάννης και όλων των διεθνών συνθηκών), απέδειξε ότι δεν θέλει την ελληνοτουρκική φιλία.

~ Ο επεκτατισμός στην Τουρκική ποίηση ~

Γιάννη Μαγκριώτη

εκδόσεις ΡΗΣΟΣ

Αθήνα 1991